26 Αυγούστου 2013

Η ζωή εδώ.

Εβδομάδα δεύτερη.

Στους δρόμους μιας πόλης διαφορετικής.
Σε πεζοδρόμια σπιλωμένα από πατημένες τσίχλες και πεθαμένα τσιγάρα.
Σε ανθρώπους ξένους που κρατούν τα χαμόγελα κρυμμένα σα θησαυρό πολύτιμο. 
Σε δέντρα βασανισμένα από τη διαφορετικότητά τους.
Σε πόρτες απροσπέλαστες.
Σε γκρεμισμένους τοίχους και τζαμαρίες άδειες.
Στην καθημερινότητα του άγχους.
Στα κρυμμένα μυστικά.
Στο κέντρο της καχυποψίας.

Στο φιλί της καλημέρας.

3 σχόλια:

  1. δεν χρειαζεται να σε μαθω να ζωγραφιζεις Κουμπι μου.
    το χεις μεσα σου. ειναι εκει.
    το εχεις.

    υσ. χ α ι ρ ο μ α ι




    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ...αλλα θα μπορουσα ισως να σε παροτρινω;

    βρες κατι στο ταμπλρ που σου αρεσει. ζωγραφισετο.
    βγες στο μπαλκονι και ζωγραφισε το απεναντι κτιριο (η οτι βλεπεις τελος παντων)
    ξανα και ξανα.
    το πρωι. το μεσημερι. το βραδυ.
    παρατηρησε τις διαφορες.

    χρειαζεσαι μονο ενα μολυβι και πολλα χαρτια (χρησιμοποιησε αυτα για τον πριντερ/ εδω τουλαχιστον ειναι τα φθυνοτερα)

    α! και βαλε μουσικη.

    με αγαπη πολυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σχόλια.