24 Ιανουαρίου 2014

Χρώμα.


Πάνε δύο μήνες τώρα, δύο μήνες που προσπαθούμε να σουλουπώσουμε αυτό το παμπάλαιο, μικρό δυαράκι μας. Ντυθήκαμε μπογιατζήδες και βάψαμε με χρώμα το μαζί μας. Τσακωθήκαμε πάνω από σωρούς παλαιολιθικών εντύπων και κυλιστήκαμε στο πάτωμα δακρύζοντας απ' τα γέλια. Αφήσαμε μπαλώματα στους τοίχους και συνδυάσαμε τις 83 αποχρώσεις του καφέ σ' έναν μόνο χώρο.  Χτίσαμε συρταριέρες  ΙΚΕΑ σε λιγότερο από 44 ώρες. Είμαστε οι Σιμς και αναβαθμίζουμε τη ζωή μας, λέει εκείνος. Είμαστε εμείς και αναβαθμίζουμε το παρόν μας, λέω εγώ. Και συνεχίζουμε να κάνουμε σχέδια υπολογίζοντας ο ένας τις ανάγκες του άλλου, και οι δυο μαζί την τσέπη μας.


16 Ιανουαρίου 2014

Βίοι Παράλληλοι.


Στο δρόμο για το σπίτι την ημέρα εκείνη συνάντησα κλωστές πολύχρωμες αδερφή μου και θυμήθηκα την αλλοτινή ζωή μας, τότε που ήμασταν δεμένες με σπάγκους στα χρώματα του ουράνιου τόξου, για τους άλλους πλήρεις μες στην κοιλιά της πανδαισίας και για το μέσα μας φυλακισμένες.
Όταν εμφανίστηκαν οι ιππότες με τα σταράκια αδερφή μου, ξυπνήσαμε από τη θολότητα της ψευδαίσθησης, θυμάσαι; Τώρα στον υπόνομο κατευθυνόμαστε προς τη χώρα των θαυμάτων, σαν σύγχρονες Αλίκες, βουλώνουμε τα αυτιά μας, κλείνουμε τις μύτες μας και χαμογελάμε απροσποίητα στα κουνέλια που μας συντροφεύουν. Τα κλειδιά δε θα τα βρούμε όλα αλλά θα ζήσουμε με τις επιλογές μας.