5 Νοεμβρίου 2013

Αυτοί είμαστε (;)


Έβγαινα από το τέταρτο βαγόνι της ημέρας κι αντίκρισα έναν πανικό αφύσικο, διαφορετικό από εκείνον τον "μπες γρήγορα στο τραίνο γιατί το επόμενο φθάνει σε τρία λεπτά και μέχρι τότε μπορεί να 'χω πεθάνει και να καθυστερώ στη δουλειά μου εις τους αιώνας των αιώνων". Κάποιος ψηλός βροντόφωνος ωρυόταν και κατηγορούσε κάποιον πρόεδρο ότι κάτι πληρώνει. Αφού τεκμηρίωσε χρησιμοποιώντας όλα τα ντεσιμπελ που είχε στη διάθεσή του, ένα παιδί ξεπρόβαλε πίσω από το τοίχος συνομηλίκων του και με όλο το θάρρος της προστασίας που οι υπόλοιποι δεκάχρονοι του παρείχαν,ανταπάντησε με σθένος. Ήταν γεγονός. Όλος εκείνος ο λαός είχε κοντοσταθεί στην έξοδο για Συγγρού-Φιξ με σκοπό να παρακολουθήσει τον καυγά του πενηνταβάλε με το παιδί σε ηλικία προπαίδεια του 8 για το ποδόσφαιρο.
Βρίσκοντας το δρόμο προς τις κυλιόμενες στάθηκα δίπλα σε έναν νέο που κουνώντας απαξιωτικά το κεφάλι μου είπε: 
"60 χρονών μαλάκας και τσακώνεται με το νιάνιαρο για τις ομάδες. Αυτοί είμαστε. Η επανάσταση μας μάρανε. Πρετεντέρης και πολύς μας πέφτει".